บทที่ 391

ขณะที่เจียงเลี่ยหยางกำลังจ้องมองรูปถ่ายอย่างเหม่อลอย...

“พี่จือเหยียน พวกคุณเพิ่งถ่ายรูปกันเหรอคะ?”

เสียงของเจียงเสียนเยว่ดังขึ้นจากด้านหลังของจั๋วจือเหยียนอย่างกะทันหัน น้ำเสียงนุ่มนวลอ่อนหวาน เจือไปด้วยความสงสัยใคร่รู้เล็กน้อย

จั๋วจือเหยียนกำลังนั่งอยู่บนโซฟาเดี่ยวดูรูปที่เขาเพิ่งถ่ายไป ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ